Waarom die kikker, Vicky?

Mijn nichtje van zes kwam voor het eerst in de caravan.

'Oh, tante Vicky, jij zit vol met kikkerliefde!' kwam er spontaan uit haar mond.

Haar logica kan ik wel volgen. Ze stond dan ook met glinsterogen te kijken naar al die mooie kikkers die ik in de loop der jaren verzamelde. 

Zij was nog tevreden met de uitleg van waar welke kikker kwam én ze wou ook weten hoe lang ze al bij mij waren.

Héél veel kikkers komen nog uit de tijd dat ik in Leefschool de Villa kinderyoga mocht geven. Ouders kwamen regelmatig naar me toe na hun vakantie met (bijna) rollende ogen omdat ze overstag gegaan waren bij het 'zeuren' van hun kids omdat deze absoluut deze mooie kikker wilde meenemen voor mij. Dus zo groeide mijn kikker-verzameling gestaag :-)

De beginjaren van Leefschool De Villa waren toch wel heel bijzonder.
Ik mocht als yogajuf de helft van de klas elke week meenemen voor een uurtje kinderyoga. Zo had de klasleerkracht maar de helft van de kinderen bij zich en kon zich daarop beter focussen. Ondertussen waren wij bezig met -even stilvallen - hoe kom ik tot rust -  hoe krijg ik de kriebels uit mijn lijf - hoe begrijpen we elkaar beter - en nog vele andere doelen die niet netjes uitgeschreven staan per leerdomein.

Dat het indruk gemaakt heeft, merkte ik deze middag toen ik onverwacht een kleuter tegenkwam in de plaatselijke frituur. Ze had me herkend en riep toen ik binnenkwam 'Hé juf, bij jou mocht ik altijd komen dansen hé!'

Haar papa en grootouders keken verwonderd. Het is immers 4 of 5 jaar geleden en dochterlief was toen net 2.5 jaar oud.

Als je de levensweg van een kikker bekijkt zie je dat hij duidelijke transformaties doormaakt. Geboren worden als kikkerdril, verder ontwikkelen tot kikkervisje om zo langzaam tot kikker te groeien.

Ook de mens groeit in fases.

We hebben niet zo'n uitgesproken transformaties maar de weg naar volwassenheid ligt toch vol met leerkansen.

Springend van blad naar blad in de vijver bekijkt de kikker de situatie aandachtig en rustig langs verschillende kanten.
Zo kijk ik graag naar een kind. Niet alleen de moeilijkheid van het rekenen komt bij mij op tafel maar ook hoe het naar wiskunde kijkt en hoe het erover denkt. Ik zoek graag naar de oorzaak om daarmee aan de slag te gaan zodat het kind een langdurige oplossing vindt door het terug in zichzelf te laten geloven én de glundering in zijn ogen terug te laten verschijnen. 
Alles zit al in je kind. Het is een questi van het af te stoffen en (terug) te leren gebruiken van deze vaardigheden en/of talenten.

Zie je hoeveel kikkers er op mijn schoolbord hangen?

Als krachtdier is de kikker misschien niet 'hot', voor mij is ie niet minder hoor!
(Ik heb natuurlijk wel een boontje voor 'the underdog')

De kikker laat ons weten dat het prima is, als je even de kat uit de boom wil kijken. 

Hij zegt ons dat het goed is om alle opties af te wegen, terug bij onszelf te komen en dan pas een beslissing te nemen. Eens als de beslissing genomen is, moet je natuurlijk wel je sprong wagen ... anders blijf je terplaatse trappelen ... en 

in je comfortzone liggen nu eenmaal geen leerkansen. :-)

Daarom ...

out of my comfortzone:

het schrijven van een blog, 

aanwezig zijn op facebook 

enne ...

tips delen met jullie.

Neen, je moet niet doof zijn, blind zijn of zwijgen!!!

Laat gerust wat van je horen mocht je vragen hebben, opmerkingen of interessante onderwerpen waarover je meer wil weten? Mail me gerust, dat vind ik fijn!